Sydney

De wereldstad Sydney. En hoe mooi kan het zijn: geen regen toen we aankwamen! Met de taxi naar ons verblijfadres gereden. Wat een verrassend groot appartement. Een grote kamer met eethoek, bankje en keukentje, groot 2-persoonsbed en een lekker badkamertje. Op het dak is een prachtig terras (daar schrijf ik nu mijn verhaaltje). Het Opera House en de Harbour Bridge zijn hiervandaan te zien. Prima onderkomen voor de 7 dagen dat we in Sydney zijn.

Onze eerste volle dag hebben we benut door de omgeving te bekijken. Wij zitten op de scheiding van King’s Cross en Darlinghurst. Een wereld van verschil: King’s Cross is zo een beetje de rosse buurt van Sydney en Darlinghurst staat bekend als luxe en de “gay-buurt”.  De afstand naar de haven is te lopen, door de prachtige botanische tuin. Dit hebben we 2 keer gedaan, maar hebben ontdekt dat de trein een stuk sneller en zeer comfortabel is.
Deze eerste dag hebben we ons laten rondleiden door het Opera House. Wat een prachtig gebouw, zowel aan de buiten- als aan de binnenkant.

Woensdag was onze fietsdag. Een sightseeingtour door de stad op prima mountainbikes. Leuke gids die ons veel over de stad vertelde op een zeer ontspannen manier. Leuk om Sydney op deze manier beter te leren kennen. Om het helemaal compleet te maken hebben we met de ferry een volledige harbourtour gemaakt van 1,5 uur.

Op donderdag (de heetste dag met 38 graden..) hebben wij een busdagtocht gemaakt naar de Blue Mountains. En wat voor ons lekker was: in de mountains was het een graad of 5 koeler. Goed uitgekiend dus. En wat een prachtige natuur. Met kabelbanen en bergtrein door het gebied gekuierd. Prachtig!
Vervolgens een Aboriginalvoorstelling bijgewoond. Daarin werd ons meer duidelijk gemaakt over het ontstaan van de didgeridoo en het gebruik van de boemerang. En natuurlijk de traditionele, rituele dansen. Erg informatief, maar ook best wel op toeristen gericht.
Na de lunch zijn we naar Featherdale Wildlife Park gereden. Tussen een paar fikse regenbuien door de Australische dieren bekeken en eten gegeven. Best eng, hè Henk?? Ook een foto met een koala hoort daarbij! Via het olympisch dorp naar een rivier gereden om per ferry terug te varen naar de Harbour. Wat een lekkere dag!
 

Vrijdag was een spannende dag; beklimming van de Harbour Bridge. Zou ik dat volhouden met mijn knie? Via 1337 treden, sta je bovenop de 134 meter hoge brug met een prachtig uitzicht over de haven. Bij helder weer kun je zelfs de Blue Mountains zien. Maar helaas hadden wij het niet zo helder. De ochtend begon met flinke regenbuien. Als dat maar door kon gaan… maar regen is geen enkele reden om de tocht af te blazen. Nadat we een onesie (overall) en een regenbroek hadden aangetrokken, kregen we de nodige veiligheidsinstructies. De hele weg naar boven zijn we gezekerd via een kabel. Geen moment sta je “los” op de brug. Regenjassen aan en gaan!! Onderweg natuurlijk de geschiedenis van de brug gehoord tijdens de rust- en fotomomenten. Je mag geen spullen meenemen op de brug, dus ook geen fototoestel. Maar daar wordt voor gezorgd, en ook hebben we daar de videoboodschap opgenomen. De spannendste momenten vonden wij de verticale ladders die je moet beklimmen om aan het begin van de brug te komen. Vooral niet naar beneden kijken: verstand op nul, blik recht vooruit, dan komt het goed. En zo was het ook. Wat ben ik blij dat ik dit heb kunnen doen. Het was echt fantastisch. We hadden zelfs het geluk dat de regen ophield toen we bovenop de brug stonden en dat de omgeving flink opklaarde, zodat we konden genieten van de prachtige uitzichten.

Maar de dag was nog niet voorbij: na ons dinertje togen we naar het Opera House voor de voorstelling “Stairway to Heaven”. Een tribute aan Led Zeppelin met medewerking van een symphonisch orkest. Wat een mooie akoestiek heeft de grote Concert Hall. Een geweldige avond, maar onze oren tuuten nog steeds…

Wat is het dan fijn om op het dakterras de afgelopen dagen her te beleven door het schrijven van dit blog, wat foto’s te bekijken en in een boek te lezen. RUST.
Morgen nog de ontmoeting met Heidi (koormaatje ARS, die hier nu ongeveer 2 jaar woont), een wandeling langs Bondi Beach te maken, en dan maandag naar Tasmanië.