Wellington en Tongariro

Na de verrukkelijke rust van Off the Mapp gingen we vanaf Picton met de ferry naar Wellington op het Noordereiland. Een groter contrast was niet mogelijk. De drukke hoofdstad van Nieuw Zeeland. We hebben een plekje gezocht op de parkeerplaats/motorcamp vlakbij de stad, zodat we met de bus naar het centrum konden rijden. En het wordt bij ons al een beetje een gewoonte: als wij bij een grote stad komen, wordt het slecht weer. Dus ook in Wellington regende het, wat de stad natuurlijk niet aantrekkelijk maakt. We zijn naar het Te Papa museum gegaan. Wij vonden het een heel leuk museum en dat wil wat zeggen, want wij zijn geen museumgangers. Er was veel te zien over de geschiedenis van de Maori’s en de ontwikkeling van Nieuw Zeeland.
Nadat we de hele ochtend daar hebben doorgebracht, was ook het weer wat opgeklaard en hebben we lekker door de stad geslenterd en heb ik mijn kerstcadeautje gekregen. Een nieuwe e-reader, want mijn oude had een tik gekregen op het beeldscherm waardoor er een deel van een bladzijde bleef staan. Gelukkig konden we mijn boeken nog wel via de laptop veilig stellen.

De volgende dag hebben we een lange, maar mooie rit gemaakt naar Wanganui, als tussenstop richting Tongariro National Park. De eigenaar van de camping was ons zeer behulpzaam bij het zoeken van een bedrijf, die rondvluchten boven de Tongariro verzorgt. Henk heeft 12 jaar geleden de Tongariro crossing gelopen; een tocht van 19 kilometer, met een klim van 800 meter en een daling van 1100 meter. De tocht zou in ongeveer 8 uur te lopen zijn. Dit zou gezien de arthrose in mijn knie geen goede actie zijn. Dus een rondvlucht was een prachtig alternatief, want ik moest het gebied wel zien!

Aldus heeft Henk de rondvlucht geboekt voor zaterdag. Nu maar hopen op mooi weer.
En wat een geluk hebben we gehad: het was prachtig, helder weer. Om 11.00 uur zijn we het éénmotorige vliegtuigje ingestapt en hebben ruim een half uur rondgevlogen: Mount Ruapeha, Mount Ngauruhoe (Mount Doom uit Lord of the Rings) en Mount Tongariro. Alle drie nog actieve vulkanen. Fantastisch! Zo mooi om dit vanuit de lucht te mogen zien. Prachtige foto’s gemaakt.
Om onze indrukken even te kunnen laten bezinken, zijn we naar Whakapapa village gereden om uit te rusten in het hoogstgelegen café van Nieuw Zeeland. Dus met de stoeltjeslift de Mount Ruapeha op. Boven gekomen, konden we gelijk weer naar beneden. Het café ging sluiten omdat er harde wind was voorspeld en de stoeltjesliften zouden gaan sluiten. Het was een heel koud ritje: ijzige wind en Henk met zijn open schoenen… Gelukkig was het café aan de voet van de berg wel open, dus daar lekker opgewarmd en de foto’s van onze vlucht bekeken.