Off the Mapp

Na Kaikoura hadden we nog één overnachting, voordat we bij ons verblijf in “Off the Mapp” moesten zijn. Henk had de wens om de Queen Charlotte Road te rijden, vanwege de mooie bochten en uitzichten op de Marlborough Sounds. En daar had hij geen moment spijt van. Wat een mooie tocht en prachtige uitzichten. Onderweg een kleine camping aan Momorangi Bay gevonden, waar we een prima nachtje hebben gekampeerd.
En toen kwam de rit naar “Off the Mapp”. De routebeschrijving was zeer gedetailleerd omdat het niet op de kaart was terug te vinden. Bij voorbaat waren we gewaarschuwd: hier ook geen telefoonbereik en internet.
De weg ernaartoe was prachtig. In totaal 45 kilometer vanaf de Highway. Eerst door wijnvelden om daarna verzeild te raken in een berglandschap met een gravelweg. Deze moesten we 7 km volgen en dan zou op nr. 4540 (45 kilometer van de highway) de farm verrijzen. Het einde van de vallei.

Toen we aankwamen werden we ontvangen door de boerin, Jenny. Ze had ons al geprobeerd te bereiken. Er waren namelijk op 15 kilometer afstand hemelsbreed bosbranden en ze wist niet of de brand zich ging uitbreiden richting het dal waar wij zaten. Wij mochten beslissen of we wilden blijven of een ander onderkomen wilden zoeken.
Als we zouden blijven, zouden wij gewaarschuwd worden door de politie als er toch geëvacueerd moest worden. De boerin ging haar kinderen wegbrengen naar haar ouders (op 1,5 uur rijden) en zou misschien pas de volgende ochtend terugkomen. De boer, Roland, was bij het blussen van de brand aan het helpen, dus die was ook niet thuis.
Wij besloten om te blijven. We hadden ons er te erg op verheugd om hier te zijn en het gevaar was nog ver weg… (We hadden de goede keus gemaakt: de volgende dag hoorden we dat het gevaar voor brand over was: de wind was gaan liggen en ’s nachts had het geregend.)

We werden naar ons onderkomen gebracht: we hadden ons niet voor niets verheugd; wat een leuk, lemen huisje. Het staat er al sinds 1900, maar is door Roland volledig gerestaureerd. Maar wel met een buitenkeuken en de toilet is ook alleen via buiten te bereiken. Maar het allermooiste was onze “badkamer”. Een buitendouche met uitzicht op de rivier en 2 badkuipen in de buitenlucht, warm te stoken met gaskachels.
Een heerlijk onderkomen! 2 avonden hebben we genoten van een super lekker bad, de zon achter de berg zien gaan, de maan en de sterren zien komen en als klap op de vuurpijl: op nog geen 50 meter verschenen er drie herten. Graasden wat en staken de rivier over om in het bos te verdwijnen. Sprookjesachtig!

Ik zal onze laatste dag wat gedetailleerder beschrijven:

8.00 uur: wakker worden met de zon in het huis (gordijnen zijn er niet, want de buren zijn heel ver weg).
8.15 uur: getooid met een handdoek en shampoo richting buitendouche. Heerlijke plens warm water om lekker wakker te worden.
8.45 uur: ontbijt aan de buitentafel in het zonnetje en in gezelschap van veel, heel veel knoetjes..
10.30 uur: koffie en wat puzzelen, lezen, haken enz.
11.00 uur: 2e kopje koffie
12.30 uur: lunch?? Nee, toch niet: de vader van Roland kwam ons halen. Of we mee wilden om de stier naar de kudde terug te brengen, die was uitgebroken naar het land van de buren en daar een leuke nacht heeft gehad met de buurmeisjes. Dat wilden we wel! Dus een mueslireep als lunch mee. De stier zat al in de vrachtwagen. Henk in de vrachtwagen mee en ik met de boerin in de 4x4. Onderweg kwamen we Roland tegen, die net thuis kwam van het brandblussen. Ruilen dus, Roland ging mee om de stier weg te brengen. Een hele bijzondere autorit werd het, op zoek naar de koeien. We zouden ongeveer een uurtje onderweg zijn, maar dat liep ietsiepietsie uit. We moesten steeds stenen van de weg halen om de vrachtauto te behoeden voor lekke banden en de koeien waren veel verder weg dan verwacht. Het werd een heel spannende rit: de gravelweg werd steiler en steiler. De vrachtauto was nog nooit zo ver het grondgebied in gereden en dat met een bewegelijke stier in de bak. Henk hing voor zijn gevoel af en toe echt boven de afgrond. Brrr..
Na bijna 2 uur rijden vonden we de koeien, vlakbij de cottage die ze hebben in de wildernis. Dat kwam dan weer wel goed uit. Toen de stier bij de koeien was losgelaten, ging Roland heel gemoedelijk een kopje koffie en thee zetten. In de laadbak van de 4x4 stond de koelbox van zijn moeder met een heerlijke gebakken taart en daar kregen we uiteraard een stukje van bij onze koffie.
Toen de koffie op was en we nog even bij de rivier hadden gekeken, zijn we teruggereden naar de farm. Een kleine tussenstop naar het mooiste plekje van hun grondgebied: een prachtige doorkijk over de rivier op 30 meter hoogte.
17.00 uur: wijntje en biertje op de veranda van ons huisje
19.00 uur: bad vol laten lopen met koud water en de gasbranders aangestoken om het bad op te warmen.
19.15 uur: diner, gebracht door Jenny: zalm met honing/suikerkorst uit de rookoven met gegratineerde aardappeltjes, broccoli en sperziebonen. Toetje: eigen gemaakte Pavlova met vanilleijs en aardbeien. Smullen!
20.00 uur: onderdompelen in een heerlijk warm bad met lavendelschuim. Biertje/wijntje.
20.45 uur: water nogmaals opwarmen, terwijl we in bad zitten. Hete vlammen onder je billen, hihi
21.30 uur:  uitgebadderd. Heerlijk schoon en rozig, klaar voor het laatste nachtje in “Off the Mapp”.