Van de regen in de drup

Zou het kunnen zijn dat Onze Lieve Heer het heel vervelend vond dat we bij Ahu Ahu Beach Villa's weggingen? Vanaf dat moment hebben we 3 dagen onafgebroken regen gehad. Nou zijn wij niet gauw chagrijnig te krijgen, maar met een zonnetje erbij worden te toch blijer.

Afijn, we zijn vertrokken en hebben in Stratford naar het "glockenspiel" gekeken en geluisterd. Een "evenement" van 10 minuten, waarbij er een muziekstuk van Romeo en Julia gespeeld wordt en waar er een soort poppenspel in de klokkentoren getoond wordt. We hadden tijdens onze Taranaki tour in Stratford bij een heel leuk restaurantje gegeten, dus daar nu ook de lunch gebruikt. We hebben die nacht in Republiek Whangamomona overnacht. Een super natte, ongezellige camping met een zeer ongeïnteresseerde campingbeheerder. "Ga maar ergens staan.." Na een hele nacht harde regen, in de ochtend zo goed en zo kwaad als het ging, de auto ingepakt en gaan rijden. De route werd vervolgd via de Forgotten World Highway. Een prachtige weg met -voorzover wij konden zien- mooie uitzichten en veel verschillende vegetatie. Je reed van de heuvels naar het regenwoud. Het overgrote deel van de dag hebben we vanachter de ruitenwissers gekeken. Wat een regen! Dat had natuurlijk ook grote gevolgen. Veel weggeslagen wegen, brokken steen en bomen op de weg. Opeens ook nog een onverlichte tunnel op ons pad. Het was een rit die we niet snel zullen vergeten.
Vanuit Nederland kwamen er al steeds appjes bij ons binnen of het wel goed met ons ging. De berichten over een ondergelopen district Auckland heeft veel mensen bezorgd gemaakt. Gelukkig waren wij een stuk zuidelijker en hebben wij geen onoverkomelijke problemen gehad.

Via een prachtige lavendeltuin zijn we aangekomen in Taumarunui met nog steeds heel veel regen. De receptie van de camping was gesloten en door alle nattigheid hebben wij verzuimd om telefonisch contact op te nemen met de beheerder dat we op de camping wilden overnachten. Henk is wel 3x naar de receptie gelopen (die trouwens volledig in het water lag) om te kijken of er iemand aanwezig was. 's Avonds kwam de beheerder "verhaal halen". Wij hadden ons moeten melden en moesten online de boeking regelen. Ze was "not amused". En we stonden ook nog op een verkeerde plek... of we maar even ergens anders wilden gaan staan, want de plek was gereserveerd. De volgende dag was er nog niemand op de plek gaan staan, dus dat zal wel een smoesje zijn geweest om ons op ons nummer te zetten.

De volgende dag hadden we eigenlijk een prima reis. Er kwam gelukkig minder water naar beneden, maar het water van de afgelopen dagen stond nu wel in de rivier. Wat een kolkende stromen en uit de oevers getreden rivieren. Wij hadden de hoop dat we bij Waltomo Caves een excursie konden boeken om in de grot de gloeiwormen te gaan bekijken.
Helaas, de weg naar Waltomo Caves afgesloten vanwege de problemen langs de weg en het water in de grot staat te hoog om met een bootje in te kunnen varen. Dus doorgereden naar Otorohanga op een prima camping. Wat een verademing. Zelfs de zon is gaan schijnen.
Zou de volgende dag dan mogelijk zijn om naar de grot te gaan? Niet dus. De weg nog steeds afgesloten, dus een mooi ritje gemaakt naar Kawhia, vlakbij de kust. Eindelijk hebben we kunnen genieten van een heerlijke visschotel: Fisherman's plate. Dezelfde weg terug gereden naar de heerlijke camping in Otohoranga.

Zou morgen de weg open zijn voor de grot? Duimen maar!